Lanzhou

Zo, we zijn gearriveerd in Lanzhou, een van de lelijkste steden in China. Wel een prima hotel, dus we maken er een rustige dag van.

De treinreis verliep weer soepeltjes. We deelden een treincoupé met een Chinese man, zo op het eerste oog een keurige zakenman. Ik voelde me sjofel in mijn afritsbroek en maakte me zorgen over of mijn sokken stonken (het waren couchettes, dus we hadden onze schoenen uit gedaan). Maar goed, toen hij zijn schoenen uit deed verdwenen mijn zorgen snel. Ook zijn sokken konden nog wel een wasbeurt aan, en hij bleek deze witte sokken te combineren met een zwart jasje en een donkerblauwe broek. Je bent hier niet snel te slordig gekleed, valt me op. Hij verliet regelmatig de treincoupé en dan hoorden we hem hartstochtelijk rochelen en spugen. En toen hij met een hapje noedels weer bij ons kwam zitten maakte hij vreselijke smak- en slurpgeluiden. 

Ik vind het heel vreemd dat er een heel legioen schoonmakers dag en nacht bezig is met het schoonmaken van de straten (en die zijn dan ook heel erg schoon), maar dat op andere punten dingen erg vies zijn. Of vies in onze ogen. Toen we een paar dagen geleden in Xi’an die leuke Moslimmarkt bezochten en ik zo lang in de rij stond voor de toiletten vielen me twee dingen weer op. De  vrouw achter me bleef me maar in mijn rug duwen, omdat het allemaal zo lang duurde. Uiteindelijk heb ik er iets van gezegd, in het Nederlands, want Engels verstaan ze ook niet. Ze begreep toch wel wat ik bedoelde. En twee van de dames in de rij voor me die aan hun kleding te zien in een kraampje eten verkochten moesten langdurig poepen (dat kregen we allemaal te horen), maar deden naderhand geen enkele poging hun handen te wassen. 

De hotels zijn overigens wel allemaal schoon, gelukkig.

Morgen naar Xiahe: we hebben er zin in.