Xiahe

We zijn gearriveerd in Xiahe. Dat spreek je nogal anders uit dan je zou denken, namelijk als ‘sjiagge’. Het is een heel spirituele stad, gecentreerd rond een enorm groot klooster: het Labrang klooster. Voor Tibetanen een heel belangrijke plaats, en een plaats die sterk onder controle staat van de Chinese regering, aangezien hier in 2008 nog een opstand van de Tibetanen is geweest tegen de onderdrukking van China. 

We logeren in een leuk hotel, gerund door een Tibetaans-Nederlands echtpaar. Die Nederlandse vrouw heeft de zaken goed op orde en runt het hotel, voor zover wij kunnen zien, met ijzeren hand. Haar man hebben we nog niet gezien. 

De grote aantallen Tibetanen die hier op een soort pelgrimstocht zijn zien er mooi, maar vooral ook arm uit. We hebben zojuist de 3 kilometer lange tocht om het klooster heen gemaakt, samen met drommen Tibetanen. Ook hele oude mannen en vrouwen, leunend op stokken, jonge vrouwen met babies in draagdoeken op hun rug, en allemaal langs de vele gebedsrollen.

Ook hier langs de route weer genoeg openbare toiletten. Daar hebben wij ook gebruik van gemaakt, maar het was wel even schrikken. We zijn gewend aan de hurktoiletten, en we hebben ook wel meegemaakt dat het niet allemaal even fris is, maar dit waren gewoon ondiepe goten in de grond, zonder spoelmechanisme. Hang je daar boven de drollen van je voorgangers: ik vond het niet heel stimulerend. 

Buiten dit ben ik erg onder de indruk van Xiahe. Ik vind het weer zo anders dan waar we tot nu toe geweest zijn, en er zijn weer zoveel mooie fotomomenten! Het begon opeens te regenen en toen schuilde er ook een langharige geit onder het afdakje van een groep gebedsrollen. Iedereen moest om die geit heen, maar het lijkt alsof de noodzaak om zoveel mogelijke gebedsrollen te laten draaien groter is dan kleine obstakels als regen en in de weg staande geiten.

Morgen gaan we mee met een rondleiding door het klooster. Ik ben benieuwd.